ما در عصر حاضر در زمانی زندگی می کنیم که شاهد پیشرفت سریع فناوری های هوشمند هستیم. با تولد اینترنت ، ابتدا با تجربه  ارتباط سریع تر از طریق ایمیل و شبکه های اجتماعی در نقاط مختلف کره زمین مواجه شدیم و رفته رفته این دهه به جایی رسید که ما از ارتباط راه دور با یکدیگر  فراتر رفته و به فلسفه ی اشیاء هوشمند مثل ساعت ، تلفن ، خانه و حتی جواهرات هوشمند حرکت نمودیم و آنقدر به بودن آنها عادت کردیم که حتی به سختی امروز می توانیم زندگی بدون این تجهیزات را به یاد بیاوریم .

نکته بسیار مهم در این زمینه به هم پیوسته بودن همه این تجهیزات از طریق اینترنت است  ، تک به تک این گجت ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و نتیجه نهایی را با ما در میان می گذارند تا ما را از هرگونه تغییر مطلع سازند و مدام در حال هشدار دادن به ما هستند . در حال حاضر دیگر دلیلی برای نگرانی نیست که آیا اجاق گاز  خوراک پزی خود را زمان خروج از منزل خاموش کرده ایم یا خیر. اکنون می توانیم آن را از طریق یک برنامه در تلفن همراه خود بررسی کنیم و در صورت روشن بودن ، می توانیم آن را از راه دور خاموش کنیم.

بنابراین جای تعجبی نیست که 57٪ افرادی که از دستگاه های IoT ( اینترنت اشیاء ) استفاده می کنند ادعا می کنند که این تجهیزات ابتدایی ترین کاری که انجام می دهند ، صرفه جویی در وقت است . همچنین عجیب نیست که بیش از 175 میلیون خانه هوشمند در سطح جهان داریم و این تعداد در حال افزایش است. مرحله منطقی بعدی در این زمینه ایجاد کردن شهرهای هوشمند است. شهرهایی که از اینترنت اشیاء برای شیوه های توسعه پایدار استفاده می کنند و چالش های شهرنشینی را برطرف می کنند.

زندگی در شهر های هوشمند 

کسانی که در یک شهر هوشمند زندگی می کنند از طریق تجهیزات متصل به اینترنت خود در اکوسیستم آن زندگی خواهند کرد. این ارتباط می تواند در بسیاری از صنایع هزینه ها را کاهش داده و توسعه پایدار را بهبود بخشد. اما قدرت واقعی یک شهر هوشمند چیست؟

بگذارید فقط چند مثال ذکر کنیم.

سیستم برقی هوشمند می تواند اتومبیل های برقی را شارژ کند. روشنایی خیابان قدیمی متصل به شبکه ، که به عنوان سیستم های نظارتی ، به اداره امنیت شهر متصل هستند ، و به عنوان یک ایستگاه شارژ برای اتومبیل های برقی و حتی دستگاه های تلفن همراه ، عمل خواهند کرد. شبکه های هوشمند توزیع برق می توانند با جمع آوری اطلاعات مربوط به حوادث ، پارکینگ ، جرم ، هوا و سایر موارد به مدیریت ترافیک کمک کنند. آنها می توانند داده ها را جمع آوری و تجزیه و تحلیل کرده و تصمیم گیری در محیط های شهری را بهبود بخشند.

ساختمان های هوشمند ، به عنوان بخشی از شهر هوشمند ، به طور مشابه با خانه های هوشمند کار می کنند. آنها عملیات ساختمان مانند گرمایش ، تهویه و امنیت را کنترل می کنند. مانند سیستم توزیع برق هوشمند ، ساختمان های هوشمند می توانند داده ها را جمع آوری کنند و به صاحبان و مدیران تسهیلات کمک می کنند عملکرد خود را بهبود بخشند. ساختمانهای هوشمند باعث کاهش مصرف انرژی و به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی ساختمانها می شوند.

مدیریت پسماند می تواند بهبود یابد. با استفاده از دستگاه های IoT در یک شهر هوشمند می توان میزان ضایعات در سطل و ظروف را اندازه گیری کرد و داده ها را می توان برای وانت های زباله ارسال کرد. سرانجام می توان از داده های تاریخی استفاده کرد و مسیرهای کامیون زباله را می توان بهینه سازی کرد تا فقط با ظرف مورد نیاز برای خالی کردن برخورد شود ، بنابراین هزینه های عملیاتی نیز کاهش می یابد.

با مدیریت آب هوشمند ، جریان ، فشار و توزیع آب در اطراف شهر هوشمند قابل ردیابی است. استفاده از فناوری می تواند مکانیسم های توزیع آب را بهبود بخشد و هزینه ها را کاهش دهد. با افزایش جمعیت و شهرنشینی ، مدیریت هوشمند آب می تواند به شهرها کمک کند تا عرضه و تقاضای آب را متعادل کنند.

شهرهای هوشمند و چالش های پیش رو : 

یک نیاز فزاینده برای متقاعد نمودن ذینفعان در توسعه شهر های هوشمند وجود دارد که می تواند بر توسعه اقتصادی یک شهر هوشمند تأثیر منفی بگذارد و آن فقدان قوانین جهانی و یکپارچه می باشد  ، بسیاری از ذینفعان هنگام به اشتراک گذاشتن داده های خود مراقب هستند و در بیشتر موارد افراد از اکانت ها و نام های غیر رسمی استفاده می نمایند . این امر قانونگذاران را در ایجاد سیاست هایی برای حمایت از تحقیق و توسعه و ردگیری داده ها تحت تأثیر قرار داده است . لازم به ذکر است که با به وجود آمدن بلاک چین ها و زنجیره های متوالی و مرتبط اطلاعات این مسئله تا حد بسیار زیادی در حال حاضر مرتفع شده است.  مشکل دیگری که شهرهای هوشمند با آن روبرو هستند کمبود بودجه است. پروژه ها اغلب به دلیل کمبود بودجه ناتمام مانده اند. مشارکت های دولتی و خصوصی یکی از راه های مقابله با این چالش مالی باقی مانده است. مسائل احتمالی حفظ حریم خصوصی شهروندان چالشی اساسی برای تحقق سریع شهرهای آینده است. از آنجا که دستگاه های متصل به IoT به طور مداوم داده ها را جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کنند ، برای حملات سایبری بسیار مستعد هستند. از این رو امینت این سرور ها بسیار مورد اهمیت می باشد . مخالفان شکل گیری این شهر ها بر این باور هستند که  ممکن است شهروندان دوربین هایی را در چراغ های خیابانی هوشمند مشاهده کنند که به حریم شخصی آنها دسترسی داشته باشد و این نقض حریم خصوصی افراد به شمار می رود . اما کارشناسان معتقد هستند اینگونه مسائل را می توان با آموزش شهروندان و همچنین برقراری ارتباط بین دستگاه ها به راحتی حل نمود . اکثر فناوری های هوشمند در حال حاضر در مرحله آزمایشی هستند و مدل های تجاری که بتوانند فناوری هوشمند را از به صورت کامل اجرایی کنند به سختی توسعه یافته اند. همچنین ، عدم دانش کافی افراد جامعه ، متفاوت بودن پروتکل های برنامه نویسی و کمبود مهارت و ظرفیت مربوط به فناوری وجود دارد. متأسفانه ، هیچ کاری برای حل این مسائل تا کنون صورت نگرفته است ، اما باید صبر کرد و دید که آینده چه چیزی را به ارمغان خواهد آورد.

چرا ما به شهرهای هوشمند احتیاج داریم ؟ 

جمعیت رو به رشد به معنای کمبود منابع است. اختلافات سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی که باعث ایجاد مشکلاتی در جوامع سراسر جهان می شود. از آنجا که فناوری به سرعت توسعه می یابد ، ما می توانیم از قدرت هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء برای ساختن شهرهای هوشمند استفاده کنیم ، که می توانند بتدریج با برخی از این موارد کنار بیایند. شهرهای هوشمند با بالا بردن کیفیت زندگی یک فرد ، زندگی اجتماعی را بهبود می بخشند. خانه های هوشمند می توانند هزینه ها را کم کرده و منابع را بهینه کنند ، و به صاحبان آنها کمک می کنند تا در وقت و هزینه خود صرفه جویی کنند. املاک عمومی مانند مدارس ، جاده ها و بیمارستان ها نیز می توانند بهبود یابند و با داشتن خانه های هوشمند و شهرها ، محیط زیست و سلامتی انسان ها نیز بهتر خواهد شد .

نتیجه : اینترنت اشیاء در حقیقت تعویض روش بازی است که به آرامی دنیای مدرن را پیش روی چشمان ما دگرگون می کند. بازار اینترنت اشیاء در حال رشد است و تنها زمانی پیش می آید که ما توسط شبکه ای از دستگاه های متصل که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند محاصره خواهیم شد. آنها این قدرت را خواهند داشت که آنچه را که ما برای اصلاح و بهسازی شیوه زندگی خود به انسانها نیاز داریم ، در اختیار انسانها قرار دهند.